The place that you can find calm in your mind.
Humans are a part of nature that is created. What is nature? If the answer is broadly, it would refer to a system of what is called concrete and abstract. That is true forever and temporary truth means that something is immortal, not changing. But something is constantly transformed.
Humans are a nature that is composed of these two things. Some things are immortal and do not change. But some things change all the time.
The constantly changing parts of humans include the body, which is concrete and abstract, related or part of the body, including emotions, feelings, thoughts, memories, etc.
The part of the immortal human being does not change, including the mind. In the part that is the true mind or the original mind, or it is easy to understand. The closest to the body is the mind, the mind. This part is a traveller who changes the world, changes the nation (changes the body) by itself never changing. Or there is a Balinese word that says Agaliko, which means “not consisting of time” is not consisting of time, meaning that it does not depend on time. When it does not depend on time Therefore, there is no change.
When humans are composed of these two parts, why do we not know? Do not understand this truth when we are human beings.
The answer is that when humans are born, they will fall under the body. The original mind is the original mind to be born into a creature called human. In that moment, the original mind will become a human body. Therefore, it can have a mode, feelings, ideas, emotions, and memories, which are inseparable elements of the human body. If you go to the body of non-humans, there will be a different body composition of humans. Such modality abilities may be less or less or less effective than humans. And that second, the original mind, although it remains unchanged, it becomes a knower. And drives the body in a way that hides from the idea. Despite being the person behind human life But because humans have a society, there is a unique lifestyle. There are different styles of languages, cultures created for safe well-being and meet their needs. Ideas, embellishments have created for the uniqueness of each person automatically. The physical
Humanity needs food, housing, clothing, and medicine. Need safety, want to reproduce. These things promote identity and encourage humans to further enhance themselves and those around them. The more they make humans stay away from the original mind inside.
And because of the needs, emotions, and embellishments that develop more and more, causing conflicts, stress, suffering, and turmoil in the mind. Conflicts occur, wars, destruction of both humans, other animals, and nature to meet the needs.
There is a question about whether humans have a solution to these problems or not. The answer is, but there are 2 levels of the macro level and the individual level. The macro level is difficult to solve. But it is difficult to solve because it involves many humans with different abilities and experiences. But the individual level, that person is easier to solve, that is, whether it is, no matter what the society or the macro level is. If any person can practice until the identity is reduced or can reach the original mind, the body and mind will appear separately. There will be an understanding of the truth of humanity. Understand what causes suffering and problems, what we can solve, what we can’t solve, which can only accept the truth. Can drive the mind to rest on the emptiness without suffering. Even if the body is extinguished, it is along with the journey or ends the journey. Therefore, it is a survival from suffering alone that everyone can do and if you
No matter what, when there are people who think of travelling to freedom from existence or want to get rid of suffering, it’s good. There are no successful people who have been successful people, but there are a number of people who want to travel on this path together as a group of people who seek happiness and peace of mind. That society will be livable. It is a society that is a society that is free from worldly poison and the path to the non-personality is not difficult. But it is difficult to have people who are thinking of travelling because there is no goal, no goal, not aware of the truth or who are called a subject to the subject of the subject of the subject of the subject of travel. Therefore, they do not know how to the world, they are not to the activities and beliefs of the world. From advertising, from the spark of good food anyway, fame is the goal, even though it is deceptive, even though it
One of the qualities of humans is wisdom. And there is a communication language that conveys intelligence, knowledge, and information to each other in detail. Enough for the recipient to be able to act on their own until successful. If humans have decided to do anything seriously, it is almost can hardly say that nothing that humans think of doing will not succeed. The present era is the luck of humans who were born in this era because previously there were people who practised mental practitioners until they found a lot of success and have passed on knowledge and experience of modern media. Some of you are still alive to ask for the secrets of practice. Of course, each person who are interested in practising with different experiences and intelligence. People who are very wise people who are very wise can be the recipient of the message and digests to know the information that is difficult to understand with those who are interested parties. Therefore, it can say that in the misfortune of the macro sector that is experiencing chaos in many areas
Calmgarden has already been born in this world. But not in any place in the world But in the heart of practitioners who seek peace The place is only one of the 4 factors used in practice. Food, medicine, clothing It is not a problem for practitioners. Even if we are not physical priests, we practitioners are mental priests. Which will lead to better success? Who can answer?
Truth, if we consider the truth of our ordinary intelligence. What do we live for? Today, eat, sleep, work, old, illness, and wait for death? What have we have been with taking the limited life time to exchange? Property is his. We have used it only temporarily. It is an item that is ready to be lost, change hands if we don’t take good care of it well. The title looks good. But we only we value it as it’s valuable. But for others who see it, we see it, we have, we don’t feel anything with us. We don’t feel anything with him. We just want to have something. That’s just want to have something. It’s really just a fantasy. Can’t find anything, right? Like we dress up for work? Knowledge of the degree certificates and opportunities and success opportunities that we and many people feel like we want to want to want to be,
Try to find the last words of Steve Jobs, the most successful in the IT industry. As shared on the Internet, it will be an example of an answer to this matter very well.
平静的花园
人类是被创造的自然的一部分。什么是自然?如果答案很宽泛,它将意味着一个所谓的具体和抽象的系统。这是永远真实的,暂时的真理意味着某物是不朽的,不变的,但某物在不断变化。
人类是由这两样东西组成的天性。有些东西是不朽的,不会改变。但有些东西一直在变化。
人类不断变化的部分是身体,它是具体和抽象的,与身体有关或部分,包括情绪、感觉、思想、记忆、意义等。
人类不朽的部分不会改变,即思想。在真正的心灵或原始心灵中,或者很容易理解的部分,最接近身体的是心灵。这部分是改变世界的旅行者,自己改变国家(改变身体),永远不会改变。或者有一句巴厘语说“不由时间组成”不是由时间组成的,这意味着它不依赖于时间。因此,当它不依赖于时间时,就没有变化。
当人类由这两部分组成时,为什么人类,我们,不知道?当我们是人类时,不理解这个真理?
答案是,当人类出生时,它属于身体。也就是说,最初的思想生来就是一个被称为人类的生物。第二,最初的思想将成为人体。因此,它可以具有模式、感觉、想法、情绪和记忆,这些是人体不可分割的元素。如果你去非人类的身体,就会有一个不同的身体。这种模式能力可能不如或更低效。其次,原始思想,尽管它保持不变,但它成为一个知识分子,并以一种方式驱动身体远离思想。尽管是人类生活背后的人。但由于人类有一个社会,所以有一种独特的生活方式,是独特的生活方式。这是为安全的生活而创造的,满足他们自己的需求。想法、想法、装饰可以自动创造每个人的身份。身体和精神行为和精神行为
人类需要食物、住房、衣服和药物。需要安全,想要繁殖。这些东西促进了身份认同,并鼓励人类更加美化自己和周围环境。它们越是让人类远离内心的原始思想。
由于需求、情绪和装饰越来越多,导致冲突、压力、痛苦和心灵动荡更加明显。冲突、战争、人类、其他动物和自然的毁灭,以满足后续需求。
关于人类是否解决了这些问题,有一个问题。答案是,有2个层面,宏观层面和个人层面。宏观层面很难解决,但它很难解决,因为它涉及许多具有不同能力和经验的人类。但个人层面,无论社会或宏观层面是什么,人都更容易解决。如果任何人能够练习,直到自我被缩小或能够达到原始思想,身体和思想将分别出现。将理解人类的真相,了解是什么导致痛苦和问题,我们能解决什么,什么我们不能解决,这只能接受真相,可以推动心灵在痛苦的空虚上休息,即使身体随着旅程而消亡,所以每个人都可以做,每个人都能做到,如果你能做到这一点,那个人可能能够
无论如何,当有人想从生存中旅行或想摆脱痛苦时,就会有成功的人。没有成功的人,但有很多人想作为一群寻求幸福和精神平静的人一起走这条路。这个社会是宜居的。这是一个无世俗的社会,走向非个性的道路并不难。但很难的是,没有人想旅行,因为没有目标,没有对真理的意识,或者被称为Awicha,或者对旅程没有了解,所以他们不知道如何去旅行。因此,他们不感兴趣。大多数人被世俗活动和广告所以。从美食、财富、声誉的火花中,即使他们是欺骗性的。为了在这些事情上度过有限的生命,有些人达到目标,有些人达到目标,
人类的品质之一是智慧,拥有一种相互详细传达智慧、知识和信息的语言。对于接受者来说,能够自己实施,直到成功为止就足够了。如果人类决定认真做某件事,几乎可以说,人类认为没有什么是人类想做的,不会成功的。当今时代是出生在这个时代的人的运气,因为以前有人练习精神实践,直到他们取得了很大的成功,并转移了他们对现代媒体的知识和经验。你们中的一些人仍然活着,可以询问实践的秘密。当然,每个对实践感兴趣的人都有不同的经验和智力。非常聪明的人,非常聪明的人可能是信息和摘要的接收者,让其他人知道这些信息很难理解。因此,这很容易。因此,在宏观部门的宏观层面的不幸中,
Calmgarden已经诞生在这个世界上。但不是在世界任何地方,但在寻求和平的从业者心中,这个地方只是实践中使用的4个因素之一。食物、药品、衣服对从业者来说不是问题。即使我们不是肉体上的牧师,我们从业者也是精神上的牧师。这将导致更好的成功?谁能回答?
真相,如果我们考虑我们普通智力的真相。我们活着是为了什么?我们活着是为了什么?吃饭、工作、变老、生病和等待死亡?我们用有限的生命时间有什么可以交换?财产是他的吗?我们只能暂时使用它。这是一个随时丢失的物体,如果不好好照顾,就会换手。标题看起来不错。但我们重视它,因为它有价值。但对于其他看到我们拥有我们的人来说,我们没有任何感觉。就像我们看到其他我们对他没有任何感觉的东西。我们只是想拥有。这只是一个幻想。找不到任何东西,对吗?对吗?就像我们在舞台前打扮一样?我们和许多人想成为、想成为或拥有的学位证书、能力和成功机会的知识将成为过去的经验。
试着找到史蒂夫·乔布斯在互联网上分享的最后一句话,史蒂夫·乔布斯是IT行业中最成功的人。这将是一个很好的答案。
มนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติที่ถูกสร้างขึ้นมา ธรรมชาติคืออะไร ถ้าตอบแบบกว้าง ๆ คงหมายถึงระบบของสิ่งที่เรียกว่ารูปธรรมและนามธรรม ที่เป็นความจริงตลอดไปและความจริงชั่วคราว หมายถึงบางอย่างอยู่เป็นอมตะไม่เปลี่ยนแปลง แต่บางอย่างเป็นแปลงอยู่ตลอดเวลา
มนุษย์เป็นธรรมชาติที่ประกอบด้วยสิ่งทั้งสองนี้คือบางอย่างเป็นอมตะไม่เปลี่ยนแปลง แต่บางอย่างเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
ส่วนของมนุษย์ที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ได้แก่ ร่างกาย อันเป็นรูปธรรม และนามธรรมที่เกี่ยวเนื่องหรือเป็นส่วนที่เป็นองค์ประกอบของร่างกาย ได้แก่ อารมณ์ ความรู้สึก นึกคิด ความจำได้หมายรู้ เป็นต้น
ส่วนของมนุษย์ที่เป็นอมตะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ได้แก่ จิต ในส่วนที่เป็นจิตแท้ หรือจิตเดิม หรือจะเรียกให้เข้าใจง่าย ๆ ใกล้กับความเป็นร่างกายมากสุดก็คือ จิตปฎิสนธิ ส่วนนี้เป็นนักเดินทางเปลี่ยนภพเปลี่ยนชาติ(เปลี่ยนร่างกาย)โดยตัวมันเองไม่เคยเปลี่ยนแปลง หรือมีคำบาลีกล่าวว่า อกาลิโก ที่แปลว่า “ไม่ประกอบด้วยกาล ” คือไม่ประกอบด้วยเวลา หมายความว่า ไม่ขึ้นอยู่กับกาลเวลา เมื่อไม่ขึ้นกับเวลา จึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงนั่นเอง

เมื่อมนุษย์ประกอบด้วยสองส่วนนี้ เหตุใดมนุษย์คือพวกเราจึงไม่รู้ ไม่เข้าใจถึงความจริงนี้ ในเมื่อเราเป็นมนุษย์อยู่
คำตอบก็คือเมื่อมนุษย์ เกิดมาจะตกอยู่ภายใต้ร่างกาย คือจิตเดิมมาปฎิสนธิเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ วินาทีนั้นจิตเดิมจะกลายเป็นผู้อาศัยกายที่เป็นมนุษย์ จึงสามารถมีกิริยา มีความรู้สึก นึกคิด อารมณ์ ความจำได้หมายรู้ ซึ่งเป็นองค์ประกอบอย่างแยกกันไม่ได้ของความเป็นร่างกายมนุษย์ หากไปปฎิสนธิในร่างกายสัตว์ชนิดอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ก็จะมีองค์ประกอบของร่างกายต่างจากมนุษย์ ความสามารถทางกิริยาดังกล่าวอาจน้อยกว่าหรือมีน้อยกว่า หรือประสิทธิภาพน้อยกว่ามนุษย์ และวินาทีนั้นจิตเดิมแม้จะยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแต่กลายเป็นผู้รู้ และขับเคลื่อนร่างกายในลักษณะซ่อนตัวอยู่จากความรู้สึกนึกคิด ทั้งๆที่เป็นตัวการผู้อยู่เบื้องหลังชีวิตมนุษย์ แต่เพราะมนุษย์มีสังคม มีรูปแบบความเป็นอยู่ ที่มีลักษณะเฉพาะ มีการสร้างภาษา วัฒนธรรม ต่าง ๆ ขึ้นมาเพื่อความเป็นอยู่ที่ปลอดภัย และตอบสนองความต้องการของตน ความคิด ความปรุงแต่งได้ก่อเกิดความมีตัวตนของแต่ละคนขึ้นมาโดยอัตโนมัติ กิริยาทางกายและกิริยาทางจิตของมนุษย์ทำงานสอดรับต่อเนื่องกันอย่างรวดเร็วตลอดเวลา ตามลักษณะของความเป็นจิตที่ไม่ขึ้นกับกาลเวลา ไร้มวล กริยาของจิตไม่ใช้เวลาความเร็วจึงเป็นอนันต์ ทำให้มนุษย์ไม่สามารถรู้ถึงขั้นตอนการทำงานของจิตและกายของความเป็นมนุษย์ได้ หากไม่เคยฝึกทางจิตจนมีพลังพอจะแยกกายและจิตออกจากกันได้

ความเป็นมนุษย์มีความต้องการอาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม และยารักษาโรค ต้องการความปลอดภัย ต้องการสืบพันธ์ุ สิ่งเหล่านี้ส่งเสริมความเป็นตัวตน และส่งเสริมให้มนุษย์ยิ่งปรุงแต่งตัวเองและสิ่งรอบตัวยิ่งขึ้น ยิ่งทำให้นุษย์ห่างไกลจากจิตเดิมที่อยู่ภายใน
และเพราะความต้องการ อารมณ์ ความปรุงแต่งทั้งหลายที่พัฒนายิ่งขึ้น ๆ ก่อเกิด ความขัดแย้ง ความเครียด ความทุกข์ ความวุ่นวายในใจ ก็ปรากฎชัดเจนขึ้น ความขัดแย้งเกิดขึ้น เกิดสงคราม การทำลายล้างทั้งมนุษย์ด้วยกัน สัตว์อื่นๆและธรรมชาติเพื่อตอบสนองความต้องการก็เกิดขึ้นตามมา

มีคำถามว่า ปัญหาเหล่านี้มนุษย์มีทางแก้ไข หรือไม่ คำตอบคือมี แต่คำตอบมี 2 ระดับ ระดับมหภาค กับ ระดับปัจเจกบุคคล ระดับมหภาคนั้นแก้ได้ แต่แก้ได้ยาก เพราะเกี่ยวข้องกับมนุษย์หลาย ๆ คน ที่มีความสามารถและประสบการณ์ต่างกัน แต่ระดับปัจเจกบุคคลนั้นแก้ได้ง่ายกว่า คือ ไม่ว่าสังคมหรือระดับมหภาคจะเป็นอย่างไร หากบุคคลใดสามารถฝึกฝนจนตัวตนลดลง หรือสามารถเข้าถึงจิตเดิมได้แล้ว กายและจิตจะปรากฎแยกจากกัน จะเกิดความเข้าใจถึงความจริงของความเป็นมนุษย์ เข้าใจว่าอะไรทำให้เกิดทุกข์ และเกิดปัญหา อะไรที่เราแก้ได้ อะไรที่เราแก้ไม่ได้ ซึ่งได้แต่ยอมรับความจริง สามารถขับเคลื่อนจิตใจให้วางอยู่บนความว่างที่ไม่มีความทุกข์ แม้กายจะดับ ก็พร้อมกับการเดินทาง หรือยุติการเดินทาง จึงเป็นการเอาตัวรอดจากทุกข์จากปัญหาโดยลำพัง ที่ทุกคนทำได้ และถ้าทำได้แล้ว ผู้นั้นอาจสามารถไปยุติปัญหาระดับมหภาคได้ด้วย

ไม่ว่าจะอย่างไร เมื่อมีผู้คิดเดินทางไปสู่ความพ้นจากการมีตัวตน หรือ ต้องการพ้นทุกข์ จะมีผู้สำเร็จแล้วก็ดี ยังไม่มีผู้สำเร็จแต่มีผู้ต้องการเดินทางบนเส้นทางนี้จำนวนหนึ่งได้ร่วมกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นสังคมของผู้แสวงหาความสุขสงบทางจิตก็ดี สังคมนั้นย่อมน่าอยู่ เป็นสังคมที่ปลอดจากพิษภัยแบบโลก ๆ และเส้นทางที่จะเดินสู่ความไม่มีตัวตนนั้น ไม่ได้ยาก แต่ยากอยู่ที่ไม่มีผู้คนที่คิดจะเดินทาง เพราะไม่มีเป้าหมาย ไม่ตระหนักรู้ในความจริง หรือที่เรียกว่า อวิชา หรือไม่มีความเข้าใจในการเดินทาง จึงไม่รู้วิธี จึงไม่สนใจ คนส่วนใหญ่ตกอยู่ภายใต้ความเพลินในกิจกรรมและการชวนเชื่อของทางโลก จากโฆษณา จากการจุดประกายถึงความกินดีอยู่ดี ความร่ำรวย ชื่อเสียง คือเป้าหมาย ทั้งที่สิ่งเหล่านั้นเป็นของหลอกลวง ให้ใช้เวลาชีวิตที่มีอยู่จำกัดไปกับสิ่งเหล่านั้น บ้างถึงเป้าหมาย บ้างไม่ถึงเป้าหมาย แต่สุดท้ายทุกคนก็ได้แต่นั่งมองสิ่งที่ได้มาของตน หรือของคนอื่นที่อยู่ในที่ของมันเช่นนั้น หาได้เป็นของเราหรือเราจะนำไปในเวลาที่จะจากโลกนี้ไปได้ไม่ จึงกล่าวได้ดังกล่าวว่ามนุษย์ถูกหลอก สิ่งเหล่านั้นหลอกลวงให้มนุษย์ใช้เวลาชีวิตที่มีจำกัดไปไขว่คว้าหาสิ่งที่ไม่อาจเป็นของเราได้จริง

คุณสมบัติหนึ่งของมนุษย์คือความมีปัญญา และมีภาษาสื่อสารถ่ายทอดความฉลาด ความรู้ ข้อมูลถึงกันได้อย่างละเอียด เพียงพอที่ผู้รับสารสามารถนำไปปฎิบัติด้วยตนเองจนสำเร็จได้ หากมนุษย์ได้ตัดสินใจลงมือทำอะไรอย่างจริงจังแล้ว แทบจะพูดได้ว่าไม่มีอะไรที่มนุษย์คิดทำแล้วจะทำไม่สำเร็จ ยุคปัจจุบันเป็นความโชคดีของมนุษย์ที่เกิดในยุคนี้เพราะก่อนหน้านี้มีผู้ฝึกฝนปฎิบัติทางจิตจนพบความสำเร็จจำนวนมากและได้ถ่ายทอดความรู้ประสบการณ์
ของการปฎิบัติผ่านสื่อทันสมัย บางท่านยังมีชีวิตอยู่ให้สอบถามเคล็ดลับของการปฎิบัติได้ แน่นอนว่าผู้สนใจปฎิบัติแต่ละคนมีประสบการและสติปัญญาต่างกัน คนมีปัญญามากก็อาจเป็นผู้รับสารและย่อยให้ผู้อื่นได้รับรู้ในข้อมูลที่ยากจะเข้าใจไห้กับผู้สนใจได้ง่าย ๆ จึงกล่าวได้ว่า ในความโชคร้ายของระดับมหภาคที่กำลังมีความวุ่นวาย สงครามในหลายพื้นที่และดูเหมือนทวีความรุนแรงและขยายพื้นที่มากขึ้น แต่ก็ยังมีพื้นที่บางแห่งยังมีความเป็นธรรมชาติ มีความปลอดจากภัยสงครามและความวุ่นวายในทางสังคมและเศรษฐกิจคงอยู่ และโชคดีชั้นที่ 2 คือมีผู้พยายามสร้างสังคมที่เป็นเส้นทางแสวงหาความสงบเกิดขึ้น พร้อมระดมผู้มีปัญญา และรวบรวมข้อมูลประสบการณ์ของผู้ประสบความสำเร็จแล้วทั้งในอดีตและที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันมารวมไว้ให้ศึกษาเรียนรู้ในที่เดียว แม้สังคมสูงอายุจะคืบคลานเข้ามา แต่อายุไม่ใช่ปัญหาของการแสวงหาความสงบสุขหรือการปฎิบัติ แต่ใจที่ปรารถนาถึงความสงบสุขต่างหาก ถ้าไม่มีอยู่ในผู้ใด ไม่ว่าอายุเท่าใด ก็ไม่อาจกลายมาเป็นผู้แสวงหาความสงบสุขได้เลย แท้จริงแล้วผู้มีอายุผ่านโลกมามากย่อมมองเห็นความจริงได้ง่ายกว่า การปฎิบัติเข้าถึงความสงบสุขก็อาจง่ายกว่าเมื่อได้เห็นแล้วว่าการยึดมั่น การแสวงหาวัตถุล้วนนำทุกข์มาให้ แต่การปล่อยวางกลับเป็นการปลดเปลื้องภาระ ความหนักของใจลงได้ ทิ้งภาระ ทิ้งหน้าที่ทางโลกที่ไม่จำเป็น แล้วก้าวเดินสู่ calmgarden อาจเป็นเส้นทางสุดท้ายของการเกิด หรือเส้นทางที่เลือกเกิดในภพที่ดีได้

calmgarden ได้ก่อกำเนิดขึ้นแล้วในโลกใบนี้ แต่ไม่ได้อยู่ในที่แห่งใดของโลก แต่อยู่ในใจของนักปฎิบัติที่แสวงหาความสงบสุข สถานที่เป็นเพียง หนึ่งในปัจจัย4ที่ใช้ในการฝึกฝน อาหาร ยา เครื่องนุ่งห่ม ก็ไม่ใช่ปัญหาของนักปฎิบัติ แม้ไม่ใช่นักบวชทางกาย เรานักปฎิบัติคือผู้บวชทางใจแล้ว อย่างไหนจะนำไปสู่ความสำเร็จได้ดีกว่ากัน ใครจะตอบได้ ?

ความจริง หากเราพิจารณาความจริงแบบสติปัญญาธรรมดาของเราดูสิ ทุกวันนี้เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร กิน นอน ทำงาน แก่ เจ็บป่วยและรอความตาย หรือป่าว ? สิ่งที่เราได้มามีอะไรบ้าง ที่คุ้มกับการเอาเวลาชีวิตที่มีจำกัดไปแลกมา ทรัพย์สินก็อยู่ของเขา เราได้ใช้ได้จับต้องก็แค่ชั่วคราว เป็นสิ่งของก็พร้อมสูญหายเปลี่ยนมือถ้าไม่ดูแลดี ๆ ยศฐาบรรดาศักดิ์ก็ดูดี ๆ สิมีแต่เราให้ความสำคัญยึดมันเป็นสิ่งมีค่า ทั้งที่เป็นสิ่งสมมุติที่ชัดเจน และสำหรับคนอื่นที่เห็นเรามีอยู่ เขาไม่ได้เห็นหรือรู้สึกอะไรกับเราจริงๆเลย เหมือนเราเห็นของตนอื่นที่มี เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา เราก็แค่หลงอยากมีบ้าง ก็แค่นั้น แท้จริงมันจึงเป็นเพียงมายา หาสาระอะไรมิได้ ใช่หรือป่าว ลิเกแต่งชุดออกมาหน้าเวที เหมือนเราแต่งชุดออกงานไหม ความรู้ใบปริญญาความสามารถและโอกาสความสำเร็จทั้งหลายที่เราและหลาย ๆ คนรู้สึกอยากได้ อยากมีอยากเป็น หรือมีแล้วเป็นแล้ว แต่แล้วทั้งหลายเหล่านั้นก็จะกลายเป็นเพียงประสบการณ์ที่ผ่านมา ไม่มีอะไรมากกว่านั้น และอนาคตเราก็ไม่รู้เลยว่าวันไหนคือวันสุดท้ายของชีวิต ดังนั้นเราจะยังทำแบบเดิม ๆในทุกวันนี้ไปเพื่ออะไรกัน ใครคนไหนที่เริ่มหาคำตอบนี้ ย่อมแสดงว่าผู้นั้นแสงแห่งปัญญาเริ่มสาดส่องสู่ดวงใจแล้ว แต่จะได้พบแสงสว่างแท้จริงหรือไม่ ย่อมต้องอาศัยศรัทธาบารมีของผู้นั้นที่จะเริ่มต้นขึ้นเมื่อใด จึงจะได้โอกาสลงมือแสวงหาสัจจธรรมความจริงของโลกเพื่อความหลุดพ้น พ้นทุกข์นิรันดร์หรือได้เลือกเดินบนโลกอนาคตที่ดี แทนที่จะถูกกรรมพาไปตามยถากรรม เช่นที่ผ่านมา ต่อให้ชีวิตต้องเกิดใหม่ ถ้าเราเลือกเกิดได้ย่อมจะดีกว่า เพราะเราย่อมจะเลือกโลกที่จะทำให้เรามีโอกาสพ้นทุกข์ เป็นสุขได้ ใช่หรือไม่?

ลองหาคำพูดสุดท้ายของสตีฟ จ็อป ผู้ประสบความสำเร็จสูงสุดในวงการไอที ตามที่แชร์ ในอินเตอร์เนทดู จะเป็นตัวอย่างคำตอบในเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี



บนเส้นทางของนักแสวงหาความสงบ มีเป้าหมาย 2 อย่าง หนึ่งคือ หลุดพ้นวัฎสังสาร หรือนิพพาน กับ สอง ถ้ายังไม่ต้องการหลุดพ้น การได้เลือกภพชาติที่ดีก็เป็นเป้าหมายการถูกต้องเช่นกัน (ธรรมบรรยายของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่19)

มีเรื่องเล่าถึงเมืองในจินตนาการในทางศาสนาพุทธ
Shambhala หรือ ศัมภละ เป็นเมืองสุขาวดีที่ปรากฏในพุทธศาสนา คืออะไร อยู่ที่ไหน
เรื่องราวเมืองลึกลับ เมืองในจินตนาการของคนที่หวังได้พบเห็นดินแดนแห่งความสุข ดินแดนที่เป็นประตูแห่งสวรรค์ เชื่อกันว่าเป็นดินแดนพุทธโลกีวิสัย เป็นดินแดนของปุถุชนคือฆารวาสที่เข้าถึงสัจธรรมความจริงที่พระพุทธเจ้าค้นพบ ท่านอาจหาเรื่องราวเหล่านี้ในอินเตอร์เนท
เชื่อกันว่าShambhalaอยู่ในที่ใดที่หนึ่งของเทือกเขาหิมาลัย
“ตำนานชัมบาลาสามารถย้อนกลับไปยังสมัยพุทธกาล ว่ากันว่าคำสอนนี้ถูกถ่ายทอดโดย ศากยมุนีพุทธะ ต่อกษัตริย์อินเดียองค์หนึ่งชื่อ “ดาวา ซังโป” กษัตริย์องค์นี้ได้ยินกิตติศัพท์ของพระพุทธะ จึงถามท่านว่ามีคำสอนใดที่จะนำเขาไปสู่การรู้แจ้งโดยสมบูรณ์ โดยที่เขายังสามารถใช้ชีวิตเป็นกษัตริย์ปกครองบ้านเมือง อย่างที่เป็นอยู่นี้ได้หรือไม่?
พระพุทธะพยักหน้า แต่ก่อนที่จะถ่ายทอดคำสอนนั้นต่อดาวา ซังโป ภิกษุทุกรูปถูกเชิญให้ออกจากห้อง และคำสอนที่มีชื่อว่า “กาลจักรตันตระ” ก็ได้ถูกถ่ายทอดตัวต่อตัว ระหว่างพระพุทธเจ้ากับกษัตริย์ดาวา ซังโป “(เขียนโดยโอม มณีปัทเมหุม จากเวปhttps://www.vajrasiddha.com/ )
ผู้เขียนเคยผ่านการเป็นพระปฎิบัติ โยมปฎิบัติ(ผ้าขาว)และ เป็นนักปฎิบัติทางโลกมาอย่างช่ำชอง ผ่านมาในอาชีพ วิชาชีพที่สำคัญๆ ได้ประสบการณ์มามากมาย แต่ทุกอย่างสุดท้ายก็เป็นแค่ประสบการณ์ถ้าไม่ถ่ายทอดไว้ในที่ใด วันที่ลาจากโลกประสบการณ์เหล่านี้ก็จะหายไป และถ้าไม่นำไปลงมือปฎิบัติให้ถึงเป้าหมาย ย่อมจะน่าเสียดาย
หวังว่าทุกท่านที่ผ่านมาอ่านคงจะได้รับประโยชน์บ้าง และอาจจะได้มีโอกาสเดินบนเส้นทางเดียวกัน โชคดีครับทุกท่าน